مصاحبه با اونیش امین‌الهی هنرمند طراح گرافیک و عضو هیأت داوران بخش پوستر دوسالانه «دستان ۱
در گفتگو با مهر مطرح شد؛
خلق هنری در قرنطینه بیشتر شده است؟/ پوسترهایی برای کودکان کار
خلق هنری در قرنطینه بیشتر شده است؟/ پوسترهایی برای کودکان کار
اونیش امین‌الهی هنرمند گرافیست معتقد است نکته مهم و حائز اهمیت در دوسالانه هنری «دستان ۱»، تأثیر مستقیم این رویداد بر افراد جامعه است و به عبارتی خروجی این رویداد باید در سطح شهر دیده شود.
اونیش امین‌الهی هنرمند طراح گرافیک و عضو هیأت داوران بخش پوستر دوسالانه «دستان ۱» که به مناسبت هجدهمین سالگرد تأسیس انجمن حمایت از کودکان کار و با هدف حمایت از این کودکان برگزار می‌شود، درباره این دوسالانه و تأثیرات مثبت و منفی آن به خبرنگار مهر گفت: همانطور که می‌دانید در دنیا، ان‌جی‌اوها و انجمن‌ها جزو ارکان اصلی یک شهر و کشور هستند و تأثیرات بسیار تعیین‌کننده‌ای بر سیاست‌ها و تصمیم‌گیری‌های مهم اجتماعی دارند اما در ایران کمتر چنین اتفاقی رخ می‌دهد و متأسفانه انجمن‌ها برای زنده ماندن با مشکلات مختلف دست و پنجه نرم می‌کنند. در این میان انجمن حمایت از کودکان کار یکی از باسابقه‌ترین و مهمترین انجمن‌ها به حساب می‌آید، انجمنی که هجده سال سابقه فعالیت درخشان دارد.
وی تاکید کرد: برگزاری چنین رویدادهایی، قطعاً با دیدگاهی که این انجمن دارد سبب دوباره دیده شدن کودکان کار خواهد شد؛ کودکانی که به ویژه این روزها در میان شلوغی اخبار بد، شاید گم شده باشند و دیده نشوند. کودکانی که متأسفانه به عنوان «آفت اجتماعی» توسط مردم دیده می‌شوند و نه یک معضل اجتماعی.
اولین معیار داوری من تأثیرگذاری اثر بر مردم است
امین‌الهی توضیح داد: نکته مهم و حائز اهمیت این است که این رویداد تأثیر مستقیم بر افراد جامعه بگذارد، به عبارت دیگر خروجی این فراخوان باید در سطح شهر منتشر شود و مردم در بیلبوردها و محل تبلیغات شهری، آنها را ببینند و تأثیر بپذیرند نه اینکه صرفاً خروجی رویداد یک نمایشگاه هنری باشد برای گروهی خاص. در آن صورت است که می‌توان گفت این اتفاق نتایج مثبتی در برداشته والا اگر غیر از این باشد، مثل خیلی از نمایشگاه‌ها و فراخوان‌های هنری دیگر، صرفاً در حد یک پویش هنری و بدون بازخورد عمومی باقی می‌ماند.
برخلاف آنکه ممکن است فکر کنیم که قرنطینه فرصت زیادی در اختیار هنرمندان گذاشته و تولید آثار هنری بدون سفارششان بیشتر می‌شود اما تجربه در عمل چیز دیگری را نشان می‌دهد!وی درباره معیارهای داوری بخش پوستر در دوسالانه «دستان ۱» گفت: در این مدل فراخوان‌ها که با موضوعات اجتماعی برگزار می‌شود اولین معیار من تأثیرگذاری اثر بر مردم است. اینکه مخاطب را شکار کنیم تا پوستر را نگاه کند و چند ثانیه‌ای در آن غرق شود به طوری که وقتی از آن بیرون آمد نگاهش به کودکان کار، نگاهی کاملاً مثبت و کمک کننده باشد. علاوه بر آن، از نظر من آثاری موفق تر هستند که داستانی در دل خود داشته باشند و یک ایده بکر تحویل مخاطب دهند، نه آثاری که صرفاً تزئینی باشند و فقط به صورت رئال و به شکلی تکراری به موضوع بپردازند یا به عبارت دیگر توضیح واضحات دهند.
داور بخش پوستر دوسالانه تجسمی «دستان ۱» به هوشمندی طراحان در جامعه امروزی اشاره کرد و افزود: در دنیای شلوغ این روزها، ما طراحان باید خیلی هوشمند باشیم که بتوانیم برای چند لحظه مردم را از افکار خودشان خارج کنیم تا پوستر ما را ببینند. همچنین باید بسیار نکته‌بین باشیم تا اثرمان بر آنها تأثیر بگذارد. پس قطعاً بازگویی و بازنشر تصاویر کودکان کار که سال‌ها مردم در کوچه و خیابان دیده‌اند، نمی‌تواند تأثیر زیادی بر آنها داشته باشد. من در هنگام داوری به دنبال آثاری خوش فکر و با ایده‌های نو هستم.
طراح‌ها باید قابل اجرا در سایزهای مختلف باشد
وی در پاسخ به اینکه چه آثاری از نظر شما به عنوان یک اثر استاندارد برای این رویداد مدنظر است؟ گفت: بگذارید کلمه استاندارد را در این پرسش جور دیگری تفسیر کنم؛ ما در ایران محل‌هایی برای نصب پوستر و نمایش آن نداریم و همانطور که عرض کردم معمولاً خروجی این نوع رویدادها، دیوار گالری‌های هنری و یا فرهنگسراها هستند که به جرأت می‌توان گفت درصد بسیار ناچیزی از مردم عادی آنها را می‌بینند. اگر انجمن بخواهد با شهرداری همکاری کند تا آثار در شهر نمایش داده شوند، بهترین جایگاه‌ها، بیلبوردهای شهری، لمپست‌ها، پرتابل‌ها و … خواهند بود که بسیار ابعاد متفاوتی دارند و با سایز پوسترهایی که هنرمندان طراحی می‌کنند هماهنگ نخواهد بود. بنابراین بهتر است طراحان به نوعی ایده پردازی و طراحی کنند که قابل اجرا در سایزهای مختلف باشد و یا حداقل پیش بینی سایزهای مختلف را از قبل در ذهن داشته باشند. چون تجربه نشان داده که پس از چنین رویدادها و ورک شاپ‌های شهری، بسیاری از کارها در اثر ری‌سایزهای اشتباه، از بین می‌روند؛ چون هر اثر ترکیب بندی خودش را می‌طلبد.
امین‌الهی درباره تأثیر کرونا و قرنطینه بر آثار تولیدی هنرمندان و برپایی رویدادها نیز گفت: متأسفانه در چند ماه گذشته کرونا و دیگر مسائل داخلی که داشتیم باعث دل مردگی همه مردم خصوصاً قشر هنرمند شده است؛ بسیاری از همایش‌ها، کارگاه‌ها، نمایشگاه‌ها تعطیل شدند یا به تعویق افتادند. برخلاف آنکه ممکن است فکر کنیم که قرنطینه فرصت زیادی در اختیار هنرمندان گذاشته و تولید آثار هنری بدون سفارششان بیشتر می‌شود اما تجربه در عمل چیز دیگری را نشان می‌دهد. تعداد شرکت‌کنندگان در فراخوان‌هایی که در چند وقت اخیر منتشر شده، بسیار کمتر از قبل شده و به نظر می‌رسد خانه نشینی ملالی را در افراد ایجاد کرده که جلوی خلق کردنشان را تا حد زیادی گرفته است. البته اینها تنها مشاهدات من و همکارانم در برپایی چند نمایشگاه اخیر است و برای اظهارنظر دقیق‌تر باید مطالعات جامعه شناسی انجام شود.
وی در پایان ابراز امیدواری کرد که برای دوسالانه «دستان ۱»، برخلاف سایر تجربیات این روزها، آثار با کیفیت و فاخر زیادی ارسال شود.
به گزارش مهر، اولین دوسالانه پوستر، عکس و کاریکاتور «دستان ۱» با هدف حما
